Ostatnie pożegnanie zmarłego – wzory, przykłady mowy pogrzebowej (2024)

FAQs

Jak zakończyć mowę pogrzebowa? ›

Przemówienie pogrzebowe najlepiej zakończyć zwrotem do zebranych i krótkim podziękowaniem: Gorąco dziękuję wszystkim tu zgromadzonym, Pragnę podziękować Wam za to, że zechcieliście pożegnać (…).

Po zakończeniu mszy świętej, tuż przed wyprowadzeniem ciała z kościoła, odczytuje przekazane informacje. Najczęściej brzmi to w następujący sposób: „Zmarły Jan Kowalski żegna żonę Annę, córkę Katarzynę, mamę Jolantę, ojca Zbigniewa, kolegów z pracy, sąsiadów i krewnych”.

Na zakończenie mowy pogrzebowej warto podziękować wszystkich za przybycie na pogrzeb. Jeśli uroczystość odbywa się w porządku katolickim, można też poprosić o modlitwę, poinformować o planowanych mszach za duszę zmarłego.

Pożegnanie zmarłego

Kończąc mowę pożegnalną, warto zwrócić się bezpośrednio do zmarłego: "Kochany (imię zmarłego), odszedłeś zdecydowanie za wcześnie." "Trudno jest mi pogodzić się z tym, że już nigdy nie zobaczę Twojego pięknego uśmiechu, ale wiedz, że na zawsze będziesz obecny w moim sercu."

anegdotę związaną z osobą zmarłą. Pod koniec przemówienia podkreślmy ja bardzo będzie nam brakowało zmarłego, ale też postarajmy się ukoić ból rodziny. Na końcu możemy podziękować uczestnikom pogrzebu za przybycie. Mowa nie powinna zawierać żadnych niezręcznych ani intymnych wątków.

Ostatnie pożegnanie - (podpis) Spoczywaj w pokoju - (podpis) Złączeni w modlitwie - (podpis) Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach - (podpis)

Ostatnie pożegnanie w kaplicy pogrzebowej

To odpowiednie miejsce, aby móc indywidualnie pożegnać się ze zmarłym oraz odmówić za niego różaniec albo inną modlitwę.

Najważniejsze jest wyrażenie współczucia, żalu i smutku z powodu odejścia zmarłego. Można też powiedzieć o nim kilka miłych słów. — Wystarczy powiedzieć „Bardzo współczuję”, a jeśli było się blisko ze zmarłym, można powiedzieć: „Imię… dla nas wszystkich będzie bardzo brakowało…”, dobrze jest zaoferować pomoc.

Kondolencje nie muszą być szczególnie wyszukane – ważne, aby były szczere, a ich składanie nie zajmowało zbyt dużo czasu. Jeśli nie wiadomo, co powiedzieć, to zawsze można sięgnąć po standardową formułkę typu: „Moje kondolencje” czy „Bardzo mi przykro”. Nikt się na to na pewno nie obrazi.

Kogo wymienić w ostatnim pożegnaniu? ›

żegna: wymienić najbliższych z imienia i nazwiska, a tylko z nazwiska – rodziny bliskie zmarłemu, przyjaciół, sąsiadów, delegacje różnych grup obecnych na pogrzebie. Pożegnanie dostarczyć do zakrystii przed rozpoczęciem pogrzebu.

Przyjmuje się, że mowy pogrzebowe wygłaszane są przez osoby znające osobę zmarłą. Zwykle jest to: współmałżonek, dziecko, rodzic, rodzeństwo, krewny, przyjaciel czy przyjaciółka, towarzysz np. pasji, jaką za życia osoba zmarła miała np. podróże, współpracownik czy nawet dobry sąsiad.

Rodzina zmarłego może także pożegnać go na pogrzebie i złożyć podziękowania osobom przybyłym na tę uroczystość w jego imieniu. Krewni osoby zmarłej mogą sporządzić krótką notatkę, którą odczyta ksiądz w trakcie ceremonii pogrzebowej lub w czasie składanie trumny do grobu.

Opowiedz o jej dzieciństwie, młodości, rodzinie i osiągnięciach. Przypomnij, co było dla niej ważne, co kochała robić, i jakie pasje ją napędzały. To pozwoli zgromadzonym na ceremonii lepiej poznać Twoją Matkę i docenić jej życie.

Za trumną znajduje się najbliższa rodzina, w następnej kolejności krewni, przyjaciele, znajomi, koledzy z pracy i takie osoby, które nie znały zmarłego osobiście, ale przyszły na pogrzeb, gdyż znają kogoś z rodziny zmarłego. Musimy pamiętać również o odpowiednim stroju na pogrzeb.

Warto wymienić konkretne rzeczy, które osoby obecne na pogrzebie zrobiły, na przykład podziękować za przyniesione kwiaty oraz złożenie kondolencji, a także wsparcie emocjonalne. Istotne jest to, aby przekazane słowa odzwierciedlały to, co naprawdę czujemy.

Chwalmy za konkretne cechy charakteru, za szczególne dokonania, za to, jakim był rodzicem, ile poświęcał dla innych itp. Pozytywne słowa na temat zmarłego dają żałobnikom potwierdzenie, że był on dobrym człowiekiem, a gdy jest to pogrzeb katolicki – że zasłużył na życie wieczne.